به نقل از «تسنیم»

تلویزیون در شب یلدا مخاطبان را به زیارت حضرت زینب می‌برد/ سری پنجم این چیه آماده پخش شد

تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۵۳۰۷۶

تلویزیون در کنار برنامه و انیمیشن و فیلم سینمایی مخاطب را از دریچه شبکه قرآن به حرم حضرت زینب(س) می‌برد؛ در روزهایی که رادیو هم با "دوپینگ" به آنتن می‌رسد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در بسته خبری امروز رادیو و تلویزیون، اخباری از دو نمایشِ رادیویی در رادیو تهران و نمایش، انیمیشن "این چیه" شبکه کودک، انیمیشن‌های شبِ یلدا در کنار برنامه‌های نوجوانانه شبکه امید و ارتباط زنده شبکه قرآن با حرم حضرت زینب(س) آمده است که به همراه جزئیات در ادامه بخوانید:

نمایش شهید صیاد شیرازی شنیدنی شد

شبکه رادیویی تهران به مدت یک هفته زندگی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران را که در روز 21 فروردین سال 78 توسط منافقین به شهادت رسید، مرور می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 برنامه«سنگلج» از رادیو تهران که به بازخوانی کتاب‌های گویا اختصاص یافته است این روزها برای تکریم و ارج نهادن به شهدای گرانقدر ترور و خانواده بزرگوار و ارجمندشان، از برنامه «سنگلج» به بازخوانی زندگی شهدای ترور می پردازد.

 این مجموعه  از امروز ساعت 01:30 بامداد آغاز شده و در 7 قسمت ادامه خواهد داشت. 

رادیو با سریالی وارد موضوع "دوپینگ" شد

 سریال رادیویی «برنده » با موضوع ماجرای دوپینگ در سنگ‌نوردی، برای پخش از شبکه‌های رادیویی نمایش و ورزش آماده شد.

این سریال رادیویی داستان سنگ‌نوردان جوانی است که خود را برای مسابقات بین‌المللی آماده می‌کنند اما یکی از آن‌ها که دوپینگ کرده نمونه آزمایش دوپینگ خود را با قهرمان داستان جابه‌جا می‌کند و در پی آن اتفاقاتی رخ می‌دهد.

 سریال رادیویی «برنده» به نویسندگی زهرا کولیوند، تهیه‌کنندگی ژاله محمدعلی، کارگردانی نازنین مهیمنی و با هنرمندی فریدون محرابی، مجید حمزه، سوسن مقصودلو، محمد شریفی‌مقدم، مسعود زنوزی‌راد، مهرخ افضلی، مونا صفی، امیر زنده‌دلان، امیر فرحان‌نیا، محمد رضاعلی، محمد آقامحمدی و کامیار محبی روی آنتن می‌رود.

این مجموعه نمایشی رادیویی از روز شنبه 29 آذرماه ساعت 8:15 دقیقه از رادیو نمایش پخش می‌شود و ساعت 1:30 دقیقه بامداد به روی آنتن رادیو ورزش می‌رود.

همراه با پویانمایی‌های صبا در شب یلدا

مرکز پویانمایی صبا به مناسبت فرارسیدن بلندترین شب سال و یلدای ایرنیان تعداد 9 برنامه انیمیشنی خود را برای پخش از شبکه‌های مختلف سیما معرفی کرد.

این تولیدات انیمیشنی به مدت زمان 2 ساعت و 34 دقیقه شامل مجموعه «هزار افسان»، «طلایه»، «ماجراهای آقای شهروندی»، «خروس زیرک و روباه کلک»، «مهارت‌های زندگی»، «ویز وزک»، «سمنو و شقاقل»، «هوهوخان باد مهربان» و «مجموعه چیا» است.

انیمیشن «این چیه» را در شبکه نهال ببینید

سری پنجم  پویانمایی «این چیه» از تولیدات مرکز پویانمایی صبا در 26 قسمت 10 دقیقه‌ای به تهیه‌کنندگی  نادر یغماییان و کارگردانی مسعود مؤمنی و بهروز یغماییان با تکنیک دوبعدی برای مخاطبان کودک و خردسال  تولید شده است.

پیش از این سری اول تا چهارم این مجموعه با 130 قسمت سال‌های قبل تولید و از شبکه‌های مختلف سیما پخش شده بود.

داستان این مجموعه درباره هفت موجود عجیب و غریب است که درکنار هم زندگی می‌کنند. این موجودات اولیه و ناآگاه فاقد هرگونه تمدن و امکانات زندگی زمینی‌اند.

تاکسی، نام یکی از اهالی این سیاره است که با سفینه‌ای قدیمی و قراضه هر از گاهی به زمین سفر می‌کند و در هر رفت و آمد چیزی را از زمین با خود به سیاره می‌آورد که باعث ایجاد سؤال در بین اهالی سیاره می‌شود.

« این چیه» نام کامپیوتری بسیار قدیمی است که در این سیاره زندگی می‌کند و در هر قسمت  با ارائه اطلاعات خود سؤالی را که در ذهن اهالی سیاره ایجاد شده را برطرف می‌کند.

سریال انیمیشنی «این چیه» سریالی فانتزی و کودکانه برای کودکان و خردسالان است که در آن با زبانی ساده و کودکانه به آموزش مسائل مختلف به آن‌ها می‌پردازد.

این انیمیشن به حوادث و اتفاقات جالب هفت موجود عجیب و غریب در سیاره دور افتاده اختصاص دارد.

ارتباط شبکه قرآن با حرم حضرت زینب(س)

برنامه «محفل انس با قرآن کریم» از بیمارستان خاتم الانبیا روز یکشنبه 30 آذرماه ساعت 12:30 و سخنرانی حجت‌الاسلام انصاریان ساعت 16:40 از شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود.

ویژه برنامه شب ولادت حضرت زینب (س) از مشهد مقدس ساعت 19 شنبه 29 آذرماه و شنبه و یکشنبه 29 و30 آذر ساعت 21 از حرم حضرت زینب (س) روی آنتن می‌رود.

سخنرانی حجت‌الاسلام رفیعی از حرم سید الکریم روز جمعه 28 آذرماه بعد از اذان مغرب و شنبه 29 آذرماه ساعت 12:40 از این شبکه پخش می‌شود.

در شب یلدا و ولادت حضرت زینب (س) دوربین‌های شبکه قرآن از حرم مطهر حضرت زینب (س) ساعت 19 و مشهد مقدس ساعت 21 به صورت مستقیم ارتباط برقرار می‌کنند. همچنین در روز یکشنبه ویژه برنامه‌ای از ساعت 21 از حرم مطهر حضرت زینب (س) همراه با مداحی پخش می‌شود.

شبکه امید و دورهمی برای نوجوانان

برنامه «خانواده امید» روز یکشنبه 30 آذرماه با دعوت از مهمانان متعدد از جمله قصه‌گو، نقال، مرشد، ایران‌شناس و حافظ‌خوان نوجوان از ساعت 20 در سه بخش به مدت 120 دقیقه روی آنتن خواهد رفت.

همچنین به مناسبت ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار و مصادف شدن این مناسبت با شب یلدا این برنامه میزبان یک پرستار فداکار از جامعه پرستاران و مدافعان سلامت خواهد بود.

برنامه «قاب امید» نیز در این شب به یادماندنی با دعوت از میهمانان وکارشناسان مختلف و بخش‌های متنوع از ساعت 17:15 به مدت 57 دقیقه میزبان مخاطبان نوجوان خواهد بود.

برنامه «دوم شخص مفرد» نیز با بخش‌های ویژه یلدا و مسابقه‌های «اسطرلاب» و «راز جزیره» با طرح سؤالات مرتبط با این آیین باستانی، شنبه 29 آذرماه ساعت 19، یکشنبه 30 آذرماه ساعت 18:45 و 30 دقیقه بامداد دوشنبه 1 دی‌ماه روی آنتن شبکه امید خواهند رفت.

سینمایی «صندوقچه میداس» به کارگردانی «جاناتان نیومن»، یکشنبه 30 آذرماه ساعت 23 از شبکه امید پخش خواهد شد.

فیلم‌های سینمایی تلویزیون در شبِ یلدادر دورهمی یلدایی تلویزیون چه می‌گذرد؟مقصرِ نجومی‌شدن دستمزدِ بازیگران چه کسانی‌اند؟/ پشت پرده‌ای که تهیه‌کننده تلویزیون افشا کرد

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: انیمیشن شبکه امید شبکه قرآن رسانه ملی رادیو تلویزیون انیمیشن شبکه امید شبکه قرآن رسانه ملی رادیو تلویزیون یکشنبه 30 آذرماه حرم حضرت زینب شنبه 29 آذرماه آذرماه ساعت حضرت زینب س پخش می شود شبکه قرآن شبکه امید روی آنتن شب یلدا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۵۳۰۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟

در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.

به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌ها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟

شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.

پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که می‌خواهد روس‌ها  و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل می‌دهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روس‌های معمولی می‌خواهند، فاصله‌ای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین می‌شود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازی‌ها) به تصویر می‌کشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت می‌شود.

البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روس‌ها می‌گویند و انجام می‌دهند زیر نظر دارد. برخی از برجسته‌ترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیت‌های چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او  که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.

روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسل‌های کنونی رسیده است.

لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روس‌ها مایلند آنچه را که فکر می‌کنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی‌ ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخ‌هایی که طرفداران دولت را منحرف می‌کند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت می‌کنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»

نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.

برگزارکنندگان نظرسنجی‌ در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی می‌نامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه می‌دانید از شما انتظار می‌رود، اما در حکومت‌های استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روس‌ها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمی‌شناسند و  از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند  و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان می‌کند.

اینکه غرب و اوکراین چگونه پیام‌های خود را به جمعیت روسیه می‌فرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روس‌ها و طرز فکر آنها را می شناسند.

پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایت‌های تبلیغاتی خود که به طرز شگفت‌انگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.

این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجسته‌ترین سازمان‌های نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و  اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود،  بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.

دو سال پیش، وب‌سایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا می‌کرد  کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامه‌نگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روش‌هایی که پاسخ‌های «مناسب» را به پاسخ‌دهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.

همچنین گفته می‌شود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کرده‌اند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وب‌سایت شرکت خود  خودداری کنند؛ از جمله پایین‌ترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.

بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، داده‌های لوادا و سایر نظرسنجی‌های مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.

ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال می‌کند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجی‌ها باید تفاوت‌های مهم بین کسانی که «بی‌قید و شرط» از جنگ حمایت می‌کنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد می‌داند) و آن‌هایی که «بیشتر از آن حمایت می‌کنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.

او خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌ها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده‌، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.

میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی  روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود  در حال کاهش شدید است، که نشانه‌ای از کاهش اعتماد به رسانه‌های رسمی است. او توجه را به تفاوت‌های جمعیتی فاحش در میان پاسخ‌دهندگان جلب می‌کند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوان‌تر در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد.

اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.

کارشناسان در حال آزمایش راه‌های جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمع‌آوری داده‌های اینترنت است.  دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسش‌های جستجوی روس‌ها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.

این داده‌ها، در میان چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که روس‌ها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا می‌شود احساس امنیت می‌کنند: پرسش‌ها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسش‌های مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.

برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شده‌اند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.

در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما می‌گوید که روس‌ها در دیدگاه‌های خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.